بسیاری از آدم‌ها از تغییرات زندگی و پیشرفت علم هراس دارند و ادعا می‌کنند که پیشرفت‌های بشر امروزی، یک بعد شیطانی دارد. آنها معتقدند که خداوند از ما می‌خواهد به زندگی معمولی و یکنواخت خود بپردازیم و نباید زندگی بشر را اصلاح کنیم.اما من یک سوال از این گونه افراد دارم: اگر این حرفی که می‌گویید درست باشد پس چرا خداوند یک مغز بزرگ در کله ما جا داده است؟ آیا فلسفه وجودی آن به خاطر حل کردن مسایل و مشکلات زندگی‌مان نیست؟ بسیاری از منتقدان فناوری ادعا می‌کنند که علوم بشر و پیشرفت‌های آن بر خلاف این عقیده است که ما انسان هستیم و خداوند از ما می‌خواهد همانگونه که ما را آفریده به زندگی خود ادامه دهیم. اظهارنظر جالبی است و جالب‌تر این است که از چنین افرادی که علوم بشری را بی اعتبار می‌خوانند می‌توان پرسید که خود این اطلاعات را از کجا آورده‌اند؟ اگر ما برای سربازی که پای خود را از دست داده پای مصنوعی می‌سازیم ،این موضوع با شرافت انسانی تناقض ندارد و هیچ لزومی ندارد که فکر کنیم اشتباه است اگر ذهن و حافظه و یا حتی یک سیستم کامپیوتری قوی‌تر برای بهتر کارکردن یا بهتر زندگی کردن داشته باشیم. باید بدانیم که اگر ما از یک قسمت مصنوعی فناوری برای عضو آسیب‌دیده بدن استفاده می‌کنیم و یا قرص‌های ویتامین C مصرف می‌کنیم، همه اینها باعث می‌شوند تا از نظر جسمی و یا روحی قوی‌تر باشیم و بهتر زندگی کنیم. پس هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم اینها ابعادی شیطانی دارند. در ضمن اگر از علوم و فناوری‌ها چشم پوشی کنیم، دیگر قادر به پیشگیری از فجایع و مصیبت‌ها و پیشامدهای غیر قابل پیش‌بینی نخواهیم بود و آن وقت می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد؟ دیگر نمی‌توانیم به دستور خداوند مبنی بر کمک به همنوعان مجروح‌مان عمل کنیم.پس به این دسته از افراد پیشنهاد می‌کنم که بیش‌تر روی این مسایل فکرکنند